مقایسه تأثیر ۸ هفته تمرین هوازی و تمرین مقاومتی بر سطح عامل نوروتروفیک مشتق از مغز سرم مردان سالمند

اهداف عامل نوروتروفیک مشتق از مغز سرم (bdnf) یکی از عواملی است که در دوران سالمندی در اثر کمبود فعالیت کاهش می یابد؛ از این رو، هدف از اجرای این پژوهش مقایسه اثر 8 هفته تمرین هوازی و تمرین مقاومتی روی سطوح عامل نوروتروفیک مشتق از مغز سرم در مردان سالمند بود.  مواد و روش ها در این تحقیق نیمه تجربی، 30 مرد سالمند با میانگین سن 5±70 از کانون جهان دیدگان انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه تجربی و یک گروه کنترل تقسیم شدند. از کلیه آزمودنی ها 24 ساعت قبل از شروع تمرین و 24 ساعت پس از پایان دوره آزمون، به صورت ناشتا خون گرفته شد. گروه های تجربی به مدت 8 هفته، هر هفته 3 جلسه تمرین هوازی به مدت 45-30 دقیقه با شدت 75-60 درصد ضربان قلب بیشینه و تمرین مقاومتی به مدت 40-30 دقیقه و با 60-40 درصد یک تکرار بیشینه به تمرین پرداختند و گروه کنترل در این مدت در هیچ برنامه تمرینی شرکت نکردند. نتایج به دست آمده با استفاده از نسخه 19 نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شده است. یافته ها میانگین و انحراف معیار قبل و بعد از 8 هفته تمرین در گروه تمرین هوازی به ترتیب 95/66±3/174، 7/116±7/286 و در گروه تمرین مقاومتی 03/7±7/217 و 1/143±2/313 و در گروه کنترل 04/49±6/112 و 8/47±3/118 بود. بنابراین، سطوح عامل نوروتروفیک مشتق از مغز سرم در هر دو گروه های تجربی در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری افزایش یافت (p≤0/05). نتیجه گیری نتایج این تحقیق نشان می دهد که تمرینات هوازی و مقامتی هر دو سبب افزایش سطوح عامل نوروتروفیک مشتق از مغز سرم می شوند.